کد مطلب:77702 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130
یعنی از دعای امیرالمومنین علیه السلام است: «اللهم انك آنس الانسین باولیائك و احضرهم بالكفایه للمتوكلین علیك. تشاهدهم فی سرائرهم و تطلع علیهم فی ضمائرهم و تعلم مبلغ بصائرهم، فاسرارهم لك مكشوفه و قلوبهم الیك ملهوفه، ان اوحشتهم الغربه آنسهم ذكرك و ان صبت علیهم المصائب لجاووا الی الاستجاره بك، علما بان ازمه الامور بیدك و مصادرها عن قضائك.» یعنی بار خدایا به تحقیق كه انس دارنده ترین انس دارندگانی به دوستان تو و حاضرترین ایشانی در كفایت كردن و سرانجام نمودن امور توكل كنندگان بر تو، مشاهده می كنی نهایتهای ایشان را از معارف و اعتقادات و مطلع می باشی بر ضمائر ایشان از اشواق و ارادات و می دانی مقدار بینائی ایشان را در علوم و معارف، پس اسرار ایشان ظاهر است از برای تو و دلهای ایشان حسرت و آه داشته است به سوی تو، اگر به وحشت انداخته باشد ایشان را غربت جدائی تو، خو گرفته است با ایشان ذكر و یاد تو و اگر ریخته شود بر ایشان مصیبتهای دنیا، پناه برند به زینهار خواستن از تو، از جهت علم داشتن به اینكه مهارهای وجود و وقوع كارها و چیزها در دست قدرت تو است و بازگشت و اسباب امور از قضا و حكم تو است. «اللهم ان فههت عن مسالتی او عمیت عن طلبتی، فدلنی علی مصالحی و خذ بقلبی الی مراشدی، فلیس ذلك بنكر من هدایاتك و لا ببدع من كفایاتك. اللهم احملنی علی عفوك و لا تحملنی علی عدلك.» یعنی بار خدایا اگر خسته و درمانده شدم از سوال كردنم، یا حیران گشتم از حاجت خواستنم، پس تو راهنمائی كن مرا بر مصلحتها و منافع من و بگیر دل مرا به سوی [صفحه 908] رشدها و هدایتهای من، پس نیست عجب از راهنمایی های تو و نه غریب از كفایت كردنهای تو. بار خدایا متحمل من باش بر نهج و مقتضای عفو و گذشت تو و متحمل من مشو بر نهج و مقتضای عدالت تو. [صفحه 909]
و من دعائه علیه السلام:
صفحه 908، 909.